Penzionisani službenik Uprave polcije Duško Koprivica, njegova supruga Radosava Koprivica, sin Strahinja Koprivica, terete se da su sa zetom Duškom Roganovićem oprali 964.850 eura za koje su, prema navodima iz optužnice, znali da potiče iz kriminala.&nbsp;
Duško Roganović, prema evidenciji bezbjednosnih službi, slovi za visokopozicioniranog člana kavačke kriminalne grupe i za njim je raspisana potjernica. Protiv njega je 2022. godine podignuta optužnica za stvaranje kriminalne organizacije i teško ubistvo putem pomaganja
Na sajtu SDT objavljena je optužnica protiv Koprivica i Roganovića i u njoj se navodi da su se u oktobru 2019. godine pa nadalje udružili radi pranja novca. Kako se osnovano sumnja, Roganović je znao da novac potiče od kriminala i on je dao instrukcije Koprivicama kako da ga „prenose“.&nbsp;
Duško i Radosava Koprivica optuženi su da su po nalogu zeta 25. oktobra 2019. godine iz Beograda preuzeli 12.500 eura od nepoznate osobe i unijeli ga preko graničnog prelaza Ranče u Crnu Goru. Duško Roganović, kako piše u aktu koji potpisuje tužiteljka Tanja Čolan Deretić, komunicirao je sa Strahinjom Koprivicom preko skaj aplikacije.
-Okrivljeni D. K., R. K., i S. K., su na zahtjev okrivljenog D. R. od prvog kvartala 2020. godine i dalje, u Nikšiću, u kući i izvan kuće u blizini iste na sakrivenim mjestima, držali novac u iznosu većem od 40.000 eura i to u ukupnom iznosu ne manjem od 964.850 eura za koji novac su u trenutku prijema znali da potiče od vršenja kriminalne djelatnosti okrivljenog D. R. – ističe se u optužnici.
Koprivice se, kako se sumnja, prenosili novac na relaciji Herceg Novi – Nikšić i obratno i do neutvrđenih lokacija koje im je odredio optuženi Roganović.
Tužiteljka Čolan Deretić navodi da su Koprivice vodili evidenciju o preuzetom i predatom novcu, koji su „prvo držali u kući, a potom je Duško Koprivica, dio novca zakopao u blizini kuće“.
U optužnom aktu piše i da je Roganović krajem marta 2020. godine poslao Strahinji Koprivici poruku. Nakon toga su Duško Koprivica i njegova supruga „došli u Herceg Novi i preuzeli 446.000 eura, pakovan u dvije vakumirane kese sa po 70.000,00 eura, kutiju u kojoj je bilo 150.000 eura, i ostatak novca je bio u kesi“.
Prema tvrdnjama SDT po istom principu su bračni par Koprivica 25. maja 2020. godine došli u Herceg Novi preuzeli i prenijeli 149.400 eura u Nikšić. Novac su držali u kući na skrivenom mjestu.
Koprivice su, kako se sumnja, po nalogu Roganovića predali najmanje 174.850 eura osobama koje su u, svojim evidencijama, označavale samo početnim slovom ili inicijalima.
-Krajem septembra 2020. godine okrivljenom D. R. predali su 10.000 eura, a do 23. decembra 2020. godine neutvrđenih dana i na neutvrđen način preuzeli od D. R. i držali novac u minimalnom iznosu od 39.450 eura, da bi 23.decembra 2020. godine okrivljena R. K. preuzela od okrivljenog D. R. novac u iznosu od 200.000 eura i prenijela ga do Nikšića – piše u aktu SDT.
Radosava Koprivica je, prema navodima tužiteljke, taj novac zajedno sa suprugom sakrila „pridružujući ga prethodno sakrivenom novcu u iznosu od 450.000“.
Tužilaštvo Koprivice tereti i da su 25. decembra 2020.godine preuzele još 130.000 eura. Duško Koprivica bio je, kako se osnovano sumnja, zadužen da krije novac na različitim lokacijam, dok je njegova supruga, vodila evidenciju o preuzetom i predatom novcu.&nbsp;
Optuženima se na terete stavlja da su počinili produženo krivično djelo pranje novca.

Marija Žižić

original

viewImage

baseImage

610x380

500x500

400x240

400x203

1250x600

1084x550

thumbnail

Duško Koprivica i supruga terete se da su po instrukcijama Roganovića preuzimali i krili novac

Vijeće Višeg suda u Podgorici potvrdilo je optužnicu Specijalnog državnog tužilaštva kojom se penzionisani službenik Uprave policije Duško Koprivica, njegova supruga Radosava Koprivica, njegov sin Strahinja Koprivica i zet Duško Roganović terete da su oprali najmanje 964.850 eura.
U saopštenju SDT-a precizirano je da je Vijeće Višeg suda potvrdilo optužnicu rješenjem 9. jula.
Optužnicu su u SDT-u podnijeli 23. juna ove godine i to zbog osnovane sumnje da su Koprivice i Roganović izvršili produženo krivično djelo pranje novca, za šta je zakonom propisna kazna od tri do 12 godina.
Duško Koprivica je 24. decembra prošle godine uhapšen u akciji SDT-a sa svojom supruguom Radosavom.
On je od tad u pritvoru, dok je njegovoj ženi određena mjera nadzora - povremeno javljanje Odjeljenju bezbjednosti Nikšić - dva puta mjesečno i privremeno oduzimanje putne isprave.
Njihov sin, Strahinja, od 22. oktobra je u pritvoru zbog optužbi da je organizovao grupu koja se bavila krijumčarenjem i nedozvoljenom trgovinom.
Roganović, koji je nedostupan crnogorskim vlastima, prema evidenciji bezbjednosnih službi slovi za visokopozicioniranog člana kavačke kriminalne grupe.

Portal ETV

Viši sud potvrdio optužnicu SDT-a: Koprivice i Roganović se terete da su oprali oko 964.000 eura

Penzionisani policijski funkcioner Duško Koprivica danas je u podgoričkom Višem sudu zatražio da se optužnica protiv njega potvrdi kako bi što prije u sudskom postupku dokazao istinu i da je žrtva političke hajke.
Osim Duška Koprivice na optužnici specijalnog tužilaštva su i njegova supruga Radosava, sin Strahinja i zet Duško Roganović koji je u bjekstvu.
Oni se terete da su oprali najmanje 964.850 eura koji potiče od kriminala.
- Molim vas i zahtijevam, da prihvatite optužnicu, da bih iznio svoju istinu. Ova optužnica je sramota i za policiju i za tužilaštvo. Sedam mjeseci sam bio u pritvoru, bez dokaza. Utamničili su me uz izgovor da ću da pobjegnem. Jasno je da sam ja trofej koji služi za političku promociju- kazao je Koprivica.
On je podsjetio da je 2024. godine objavio knjigu u kojoj je iznio imena određenih osoba i naveo da tada niko nije reagovao.
- Tada su ćutali oni koji su me sada uhapsili. Nisu mi našli nikakvu odgovornost, a bio sam na mjestima gdje su čela pucala. Tri puta su mi pretresali kuću, sa psima, i ništa nisu našli i to u periodu za koji je u optužnici navedeno da je novac bio sakriven kod mene- dodao je on, ističući da nije pitao zeta Duška Roganovića odakle mu novac jer je znao da dolazi iz imućne porodice.
Njegov sin Strahinja i supruga Radosava bili su saglasni sa stavom advokata Danila Mićovića da optužnica Specijalnog tužilaštva ne sadrži nijedan dokaz koji bi potvrdio učešće njegovih branjenika u pranju novca.
- Osumnjičeni nisu učestvovali ni u jednoj spornoj komunikaciji. Tužilac paušalno tvrdi da su znali za postojanje novca sumnjivog porijekla i da su ga ubacili u legalne tokove. Međutim, novac nije pronađen, a nema ni drugih materijalnih dokaza- kazao je Mićović.
Posebno je osporio korišćenje SKY komunikacije kao dokaza, tvrdeći da je ona pribavljena hakovanjem i predstavlja oblik masovnog nadzora koji je suprotan Ustavu i zakonima Crne Gore.
SDT je, nakon sprovedene istrage, optužilo Roganovića, Koprivicu i članove njegove porodice za produženo krivično djelo pranje novca, počinjeno od oktobra 2019. godine do danas.
Duško Koprivica se nalazi u pritvoru od 25. decembra prošle godine, dok je njegov sin Strahinja uhapšen dva mjeseca ranije zbog šverca droge i cigareta. Zet Duško Roganović koji slovi za istaknutog člana kavačkog klana već dugo nije dostupan državnim organima gonjenja.
Krajem prošle nedjelje Duško Koprivica se pismom obratio javnosti i poručio da se ne plaši "lanaca" i da iza njegovog hapšenja stoji, kako je rekao, "samozvani Tigar", aludirajući na ličnost koju povezuje s političkom pozadinom slučaja.
Sud će u narednih 15 dana odlučiti o osnovanosti optužnice Specijalnog tužilaštva i eventualnom početku glavnog pretresa.

Koprivica: Utamničili su me sedam mjeseci da bi našli izgovor da ću da pobjegnem

Viši sud produžio je pritvor penzionisanom službeniku Uprave policije Dušku Koprivici koji se optužnicom SDT - a tereti za pranje novca - potvrdila je za Portal ETV savjetnica za odnose sa javnošću u Višem sudu Ivana Vukmirović.
- Pritvor je optuženom produžen do dalje odluke suda - kazala je Vukmirović.
Specijalno državno tužilaštvo je u junu podiglo optužnicu protiv Koprivice, njegovog sina i supruge - Strahinje i Radosve Koprivice i zeta Duška Roganovića.
Oni se terete za pranje novca u iznosu od najmanje 964.850 eura u periodu od oktobra 2019. godine.
Duško Koprivica je uhapšen 24. decembra 2024. sa svojom suprugom Radosavom.&nbsp;
Njemu je određen pritvor, a ona je nakon saslušanja puštena da se brani sa slobode ali joj je izrečena mjera nadzora - povremeno javljanje Odjeljenju bezbjednosti Nikšić, dva puta mjesečno i privremeno oduzimanje putne isprave.
Njihov sin Strahinja Koprivica &nbsp;je od 22. oktobra u pritvoru zbog optužbi da je organizovao grupu koja se bavila krijumčarenjem i nedozvoljenom trgovinom.&nbsp;
Duškom Roganović, koji prema evidenciji bezbjednosnih službi, slovi za visokopozicioniranog člana kavačke kriminalne grupe, nedostupan je crnogorskim vlastima i za njim je raspisana potjernica.

Dušku Koprivici produžen pritvor

Penzionisani policijski funkcioner Duško Koprivica obratio se pismom javnosti, tvrdeći da je krivični proces protiv njega i njegove porodice montiran. Njegova želja, ističe, nije da se pravda, već da javnost upozna sa pravom istinom.
Njegovo pismo prenosimo integralno:
- Jedan filozof davno je rekao „Dajte mi televiziju sedam dana i za to vrijeme zamrzjećete i ono što ste voljeli a zavoljećete ono što ste mrzjeli".Upravo taj medij je posljednjih 6 mjeseci mog boravka u istražnom zatvoru jedini moj prozor u svijet. Shvatio sam da više nego ikada moćnici putem medija pokušavaju oblikovati svijest i savjest ljudi kako laičke tako i stručne javnosti. U autoritativnim sistemima mediji nadmašuju granice informisanja, politički moćnici pokušavaju koristiti medije kao sredstva za propagandu, manipulaciju, konstrukciju, paralelne stvarnosti koja služi njihovim interesima. U vremenu očite socijalno ekonomske nestabilnosti i neizvjesnosti umjesto afirmativnih i realno izvodljivih planova za razvoj Crne Gore danas svjesno ili nesvjesno medijskim prostorom dominiraju teme iz crne hronike. Rad Skupštine lako se može uklopiti u ovu hroniku.
Udarnim terminima pojedinih medija dominiraju samopromocije političkih partija i njenih lidera, preuveličavanje redovnih aktivnosti policije i vijesti o tome ko je uhapšen, okrivljen, optužen, suspendovan i gdje isti presuđuju prije suda i svih zakonom predviđenih procedura i propisa. Vjerovatno i na taj način spašavaju sebe od odgovornosti i za tragične događaje na Cetinju, gdje su institucije zakazale. Nijesu priznali propuste, jer priznanje ruši fotelje.
Pored dobrih rezultata policije, koje treba priznati a kojima doprinose pravi profesionalci i stručnjaci koje crnogorska policija ima, pojedinci žele da koriste Upravu policije kako bi promovisali sebe, plasiraju hapšenja, poput sprovođenja ljudi koji su već ranije locirani i evidentirani na potjernicama, predstavljaju se kao spektakularne akcije. Udarne vijesti pune su pompeznih naslova, a dok se objektivni doprinos međunarodnih agencija poput Interpola svodi na fusnotu, pojedinci Uprave policije prisvajaju sve zasluge sebi i koriste medijski prostor da sebi izgrade lažni oreol efikasnosti i odlučnosti.
Laička javnost ne može znati da takozvane „velike akcije“ poput „spriječene likvidacije“ u Kotoru, koja se zasnivala na pronalasku kliješta i držača od motike. Od svih uhapšenih-svi su na slobodi. Nije ni bitan ishod te akcije, niti je bitno da li su stvarno planirali likvidaciju, važno je samo da narod misli da jesu.
U Budvi ista predstava: spriječena likvidacija, fotografisan motor bez tablica, sve medijski ispraćeno. A od svih uhapšenih, jedan je u pritvoru i to ne zbog spremanja likvidacije, nego isti čeka ekstradiciju, zbog nekog drugog djela počinjenog u Srbiji. Javnosti se to ne kaže. Jer režiseri ovih priča ne žele da narod zna, već da vjeruje.
Žrtve se automatski nazivaju „pripadnicima kriminalnih klanova“, iako za to nema dokaza. Ne misli se na porodice žrtava, ni na dostojanstvo mrtvih. Jer je lakše reći „ubijen je kriminalac“ nego priznati „ubijen je čovjek“.
Ubistvo pomorca na Cetinju. Označen je kao pripadnik organizovane kriminalne grupe, iako je možda bio nevina žrtva. Slučajni prolaznik. Ali to javnost ne smije da zna. Jer istina ne služi narativu. A lakše je da narod čuje ono što odgovara,nego ono što boli.
Još izraženiji primjer apsurda jeste oduzimanje lovačkih pušaka od lovaca. Slažem se da treba kontrolisati, opomenuti, oduzeti kome treba ali penzioner čovjek, miran građanin kojem je istekla dozvola, biva proglašen bezbjednosnim problemom. Umjesto da sistem funkcioniše kroz obavještenje, upozorenje, ljudski pristup, takvi slučajevi se danas koriste kao prilika za naslovnu stranu novina. Na vrata mu se ne dolazi ljudski, već odlučno, oštro. Pokreće se postupak, kao da se radi o oružju u rukama kriminalca, a ne o lovcu iz sela koji možda ni ne zna da mu je istekla dozvola. Stvarnost je, lovačka puška u planinskom selu.
U svjetlu svega gore navedenog je i moje i hapšenje, doveden sam na pozornicu pred kamere i fotoaparate da bih poslužio kao dokaz sile, kao trofej nove vlasti, kao simbol montirane pravde. Sve je bilo pažljivo režirano, dočekali su me brojni novinari već unaprijed obaviješteni, sa pozicija koje su im omogućavale savršen kadar. Policajci sa fantomkama, teatralni nastup, ukočen stisak lisica a sve da bi se narod nahranio slikom a ne istinom. Demonstracija moći a ne zakona.
Primarni režiser je samozvani Tigar i njegovi poslušnici. Psihologija ima vrlo precizne termine za takvu vrstu lične percepcije. Neka kažu policajci, starješine, kolege sa kojima je radio da li je poznat po revnosti koja prelazi u selektivnost, ili po pristupu u kojem cilj opravdava sredstvo? Da li se u njegovom pristupu poslu krije opasna doza isključivo lične ambicije i profesionalne sujete?
Sve se ovo, radi sticanja vlasti i političke moći odlično uklapalo u strategiju i djelovanje političke partije koju je samo kao trofej interesovao visoki policijski starješina prethodnog režima.
Nijesam slučajno pomenuo Sava Joksimovića, bivšeg policijskog generala u crvenim (krvavim) čizmama i on je slijepo i podanički slušao partijske drugove. Mnogo je nevinih građana poslao na Goli otok i unesrećio brojne crnogorske porodice.
U optužnici SDT-a od 23. 06. 2025. godine stoji „da se osnovano sumnja da sam znao” da je novac moga zeta Duška Roganovića navodno pribavljen i stečen kriminalnom djelatnošću jer se 2019. godine „skrivao i bio nedostupan organima gonjenja” i da sam to znao. Laž i potpuna neistina. Istina je da su Roganovići odavno imućna porodica, istina je da nikad nijesam pitao Duška ni njegovog oca Nika, ni majku Branku, ni brata Šćepana ni strica Duku kada su, koliko i kako stekli svoju imovinu. Istina je da nijesam vodio istragu i sumnjao u porijeklo njihove imovine. Ima li tužilaca, sudija, političara koji su hapsili ili policiji prijavili članove svoje porodice i jesu li uvijek imali sva saznanja čime su se eventualno bavili? Istina je da nikada nijesam posjedovao kriptovani telefon ni SKY aplikaciju, jedini mobilni telefon koji sam koristio, dobrovoljno sam otključao i predao policiji. Istina je da sam mimo znanja Duška Roganovića, obavještavao policiju u Herceg Novom da obilaze njihovu kuću radi njihove bezbjednosti, što su i radili. Istina je da su do stradanja Niko i Šćepan Roganović a nastavile Branka i Bojana plaćati skupo Duškovo liječenje u inostranstvu. Istina da me nikada niko od kolega kojima je to bio osnovni posao nije pitao o bilo kakvom eventualnom kriminalnom djelovanju Duška Roganovića ali u optužnici mi zamjeraju što se nijesam borio protiv kriminala. Za posao oftamologa nije kriv ortoped. Istina je da posle stradanja porodice Roganović, zet Duško je povremeno boravio a njegova majka Branka i moja kćerka Bojana i unuk Šćepan i danas žive u našoj kući u Nikšiću. Istina je da Duška Roganovića niko od organa gonjenja 2018, 2019, 2020. i 2021. godine, kada je u junu mjesecu sa podgoričkog aerodroma, pošao za Austriju, nije potraživao. Tih godina sa teškim povredama liječio se u svojoj kući u Herceg Novom, gdje su dolazili inspektori policije, odlazio je u Podgoricu, boravio u Nikšiću, gdje je policija po mom obavještenju i njihovim saznanjima svakodnevno u više navrata patrolno obilazila moju kuću. Radi liječenja svih tih godina kao slobodni građanin odlazio i vraćao se sa vlastitim dokumentima preko zvaničnih graničnih prelaza za Hrvatsku, Austriju, Albaniju, Njemačku i Tursku a o čemu postoje evidencije. Mislio sam da se istina ne mora dokazivati i da je dovoljno da bude dostupna. Istina je da je SDT tek u junu 2022. godine pokrenulo prvi krivični postupak protiv Duška Roganovića.
U optužnici se navodi da mi se određuje mjera pritvora iz straha da ću pobjeći i da se neću odazvati pozivima suda, to je smiješno i tužno. Da su mi u osmoj deceniji širom otvorena vrata života, da ću ostaviti suprugu i djecu u problemima, pogaziti moj dosadašnji ljudski i profesionalni životni put. Otići na ruku režiserima lažne optužnice a sebi uskratiti odbranu. Nikada. Toga su i oni svjesni ali treba im reklama i “ratni trofej”.
Statistika nesporno ukazuje da u zadnjih 15 godina, niko kome je prihvaćeno jemstvo i kome je omogućeno da se brani sa slobode nije pobjegao i ostao nedostupan pravosudnim organima. U istom vremenskom intervalu država je, bez bilo čije odgovornosti, isplatila i mora da isplati više milionske iznose, licima koja su mimo zakona utamničena u Spuškom zatvoru.
Navode da je ovo djelo koje mi se stavlja na teret, posebno teško jer sam bio “visokopozicionirani pripadnik snaga koje se bore protiv kriminala”. Istina je da sam zadnjih 25 godina radio u sektoru policije Opšte nadležnosti gdje su tretirani poslovi javnog reda i mira. Organizacijski i suštinski borba protiv kriminaliteta nije bio moj prioritet u radu. U sektoru kriminalističke policije gdje je ključni i osnovni zadatak bila borba protiv organizovanog kriminala, ubistva, šverca i nedozvoljene trgovine narkoticima i cigaretama. U zadnjih 15 godina na značajnim operativnim i rukovodnim dužnostima kada su ispisane najcrnje stranice rada kriminalističke policije Crne Gore bili su režiseri moje optužnice. Zašto su ćutali? Otvaranjem SKY aplikacije, uz svestranu podršku određenih političkih moćnika, preko noći su postali “veliki” i uspješni policijski stručnjaci. Ne hapse na osnovu tragova. Profesionalnost mjeri se količinom pročitanih poruka koje je neko drugi preveo. Nema u tome znoja, nema prašine s terena, samo gledanje u ekran i prst koji pokazuje: ‘Ovaj!’“
Potpuno sam saglasan da svako ko se ogriješi o zakon mora odgovarati. Da li je u pitanju moj sin ili zet ili neko treći potpuno je svejedno. Ali o kome god da se radi treba odvojiti činjenice od glasina, dokaze od fikcija i odgovornost tražiti i graditi isključivo na zakonom zasnovanim postupcima.
Zabrinjava me iz ljudskog i roditeljskog razloga kada se u postupcima moja djeca tretiraju kao djeca bivšeg policijskog službenika, ne kao olakšavajuća okolnost već upravo suprotno kao dodatna osuda, kao poruka da će nositi posljedice mojih leđa a ne svojih djela. “Radi Ilije mrzim i Svetog Iliju”.
Kažu da su sveti poslovi učitelj, ljekar i sudija, i da te poslove moraju raditi sveti ljudi. A danas je teško biti sudija. Policija napiše “šuplju” prijavu, tužilaštvo je lako prihvati, osumnjičeni se preko medija proglasi krivim i osudi a sve to pod budnim okom pojedinih političkih moćnika. Kako onda biti nezavisni sudija i očekivati striktno poštovanje zakona, pravde i pravičnosti.
U januaru 2024. godine iz štampe je izašlo prošireno izdanje moje knjige “Život na ispitu”, sa velikim brojem autentičnih dokumenata, fotografija i dokaza. Javnosti sam otvoreno i transparentno dao na uvid značajni dio mog policijskog rada. Na moju štetu a u interesu službe suprotstavljao sam se odlukama načelnika, direktora policije i ministara policije radi profesionalnih odluka. Nisam ćutao i poltronski klimao glavom. Suprotstavljao sam se i zahtjevima najmoćnijih ljudi tog vremena, koji su me tužili. A sudije su imale znanje, ličnu i profesionalnu hrabrost i presude donijeli u moju korist. Njihova imena su trajno ostala u mom literarnom djelu.
Nije čudo kada loše misle i pišu oni koji te ne vole. Takvih je bilo uvijek. Ne čudi kada loše misle i pišu oni koji te ne poznaju. Ali duboko izneveri kada prijatelji ćute. Kada ćute oni koji su te dobro upoznali. To ćutanje je gore od laži, jer ćutanje nije neznanje, to je izbor. Kad istina ostane bez glasa, laž postaje zvanična verzija. Samo Svevišnji je bezgrješan, a putevi Gospodnji su nepredvidivi. Lancima me neće uplašiti niko. Ja ću i dalje hodati uzdignute glave a moji sinovi će moći da kažu bez stida i zadrške ko im je otac i šta je radio.
Ne žalim vrijeme provedeno iza visokih zidina spuškog zatvora. Upoznao sam veliki broj različitih ljudi i imao priliku da čujem njihove životne sudbine. Lica borave u pritvoru mjesecima i godinama posle završne istrage. Pretpostavka krivice umjesto pretpostavke nevinosti uliva nepovjerenje i pravnu nesigurnost. Da li nadležne institucije same ili pod nečijim pritiskom, lako donose odluke o pritvoru, koji je zakonom predviđen kao krajnja mjera, umjesto velikog broja alternativnih mogućnosti kao što su jemstvo, kućni pritvor, elektronski nadzor. Ne dati ljudima da se brane sa slobode je nemilosrdan, nehuman odnos ljudi i sistema. Čast, hrabrost i nezavisnost se pokazuju u donošenju teških odluka, odluka koje se protive volji režima. Sve ovo će između ostalog naći mjesto u mom novom književnom djelu. Knjiga neće biti osveta, već zrcalo jednog sistema iznutra.
Postoje tri velike strasti, alkohol, kocka i vlast. Od prve dvije ljudi se nekako mogu izlijeciti, od trece nikako. Vlast je najtezi porok. Zbog nje se ubija, zbog nje se gine, zbog nje se gubi ljudski lik. Meša Selimović.
 
Podsjećamo, Duško Koprivica je uhapšen krajem prošle godine, a SDT je prije nedjelju dana podiglo optužnicu protiv njega, Duška Roganovića i Strahinje Koprivice, zbog produženog krivičnog djela pranje novca u iznosu od najmanje 964.850 eura.

Koprivica: Pretpostavka krivice umjesto pretpostavke nevinosti uliva nepovjerenje i pravnu nesigurnost

Vijeće Višeg suda odbilo je kao neosnovanu žalbu odbrane penzionisanog policijskog funkcionera Duška Koprivice koju je izjavio na pritvor – potvrđeno je Portalu ETV iz Višeg sudu.
Koprivici je pritvor određen zbog sumnje da je počinio krivično djelo pranje novca. U akciji SDT uhapšena je i njegova žena Radosava Koprivica ali njoj je određena mjera nadzora – povremeno javljanje Odjeljenju bezbjednosti Nikšić, dva puta mjesečno i privremeno oduzimanje putne isprave.
Koprivica i njegova supruga sumnjiče se da su od 2019. godine oprali više od milion eura.
Prijavom SDT obuhvaćen je i njihov sin Strahinja Koprivica, ali i zet Duško Roganović, koji je nedostupan crnogorskim vlastima.
Strahinja Koprivica je od 22. oktobra u pritvoru zbog optužbi da je organizovao grupu koja se bavila krijumčarenjem i nedozvoljenom trgovinom.
Roganović, prema evidenciji bezbjednosnih službi, slovi za visokopozicioniranog člana kavačke kriminalne grupe.
Kako je Portal ETV objavio protiv Strahinje Koprivica SDT je pokrenulo i finansijsku istragu u kojoj će provjeriti porijeklo imovine koja je upisana na njega i bliske srodnike.

Duško Koprivica ostaje u Spužu

Penzionisanom policijskom funkcioneru Dušku Koprivici, odlukom sudije za istrage Višeg suda, određen je pritvor do 30 dana - saopšteno je Portalu ETV iz Višeg suda.
Njegova supruga Radosava Koprivica puštena je da se brani sa slobode ali joj je izrečena mjera obaveznog javljanja policiji dva puta mjesečno i oduzet joj je pasoš.
- Rješenjem sudije za istragu okrivljenom Dušku Koprivici odrđen je pritvor zbog sumnje da je počinio produženo krivično djelo pranje novca, &nbsp;dok su okrivljenoj Radosavi Koprivici određene mjere nadzora - obaveza povremenog javljanja Odjeljenju bezbjednosti Nikšić, dva put mjesečno i to svakog drugog ponedjeljka, dok traje mjera, kao i privremeno oduzimanje putne isprave, zbog sumnje da je izvršila produženo krivično djelo pranje novca - saopšteno je našem portalu iz Višeg suda.
Koprivica i njegova supruga uhapšeni su juče u akciji Specijalnog policijskog odjeljenje zbog osnovane sumnje da su od 2019. godine oprali više od milion eura.
Duško Koprivica je prilikom privođenja rekao: "Teško Crnoj Gori sa novim Savom Joksimovićem, Živjela Crna Gora, Ove namještaljke ću pobijediti".
Prijavom SDT obuhvaćen je i njihov sin Strahinja Koprivica, ali i zet Duško Roganović, koji je nedostupan crnogorskim vlastima.
Strahinja Koprivica je od 22. oktobra u pritvoru zbog optužbi da je organizovao grupu koja se bavila krijumčarenjem i nedozvoljenom trgovinom.
Roganović, prema evidenciji bezbjednosnih službi, slovi za visokopozicioniranog člana kavačke kriminalne grupe.
Kako je Portal ETV objavio protiv Strahinje Koprivica SDT je pokrenulo i finansijsku istragu u kojoj će provjeriti porijeklo imovine koja je upisana na njega i bliske srodnike.

Dušku Koprivici određen pritvor do 30 dana

Penzionisanom visokom policijskom funkcioneru Dušku Koprivici i njegovoj supruzi Radosavi, koji su uhapšeni u okviru današnje akcije, određeno je zadržavanje do 72 sata.
To je Portalu ETV potvrđeno iz Specijalnog državnog tužilaštva (SDT).
- Osumnjičeni su zadrzani najduže 72 časa od časa lišenja slobode zbog postojanja okolnosti koje ukazuju na opasnost od bjekstva, a osumnjičeni D.K. i jer je zadržavanje nužno radi nesmetanog vođenja postupka, a u pitanju je krivično djelo za koje se po zakonu može izreći kazna zatvora od deset godina ili teža kazna i koje je posebno teško zbog načina izvršenja i posljedica - saopšteno nam je iz SDT-a.
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 48%; padding-top: 120px;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?app=1&url=https%3A%2F%2Fetv.me%2Fhronika%2Fuhapsen-dusko-koprivica-i-njegova-supruga&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen></iframe></div></div></div>
Krivičnom prijavom Specijalnog državnog tužilaštva se njih dvoje, kao i Strahinja Koprivica i Duško Roganović, terete da su "oprali" više od milion eura.
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 56.25%;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DbRDRbL0tovk&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen scrolling="no" allow="accelerometer *; clipboard-write *; encrypted-media *; gyroscope *; picture-in-picture *; web-share *;"></iframe></div></div></div>
Roganović je zet Duška Koprivice i on je u bjekstvu. Roganović, prema evidenciji bezbjednosnih službi, slovi za viskopozicioniranog člana kavačke kriminalne grupe.
Koprivica je prilikom privođenja rekao da će ove namještaljke pobijediti, govoreći "Živjela Crna Gora".
- Teško Crnoj Gori sa novim Savom Joksimovićem - naveo je on.

Koprivicama određeno zadržavanje do 72 sata

Šaljemo jasnu poruku da, ujedno pružajući snažnu podršku Specijalnom državnom tužilaštvu, nastavljamo sa neselektivnim pristupom u borbi protiv teškog i organizovanog kriminala i procesuiranju osoba koje su tokom prethodnog perioda kroz zloupotrebe svojih pozicija sprovodili kriminalne aktivnosti za račun visokorizičnih organizovanih kriminalnih grupa - kazali su iz Uprave policije povodom hapšenja penzionisanog visokog policijskog funkcionera Duška Koprivice i njegova supruge Radosave.
To će, kako dodaju u saopštenju, i u narednom periodu biti jedan od ključnih elemenata našeg postupanja.
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 48%; padding-top: 120px;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?app=1&url=https%3A%2F%2Fetv.me%2Fhronika%2Fuhapsen-dusko-koprivica-i-njegova-supruga&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen></iframe></div></div></div>
Kako su precizirali u saopštenju, službenici Specijalnog policijskog odjeljenja Uprave policije su u saradnji i po nalogu Specijalnog drzavnog tužilaštva, a nakon višemjesečnih policijsko-tužilačkih aktivnosti usmjerenih na otkrivanje krivičnih djela u odnosu na visokorizične organizovane kriminalne grupe i sa njima povezane osobe, kao i na otkrivanju krivičnih djela sa primarnim fokusom na pranje novca i visoku korupciju, uhapsili dugogodišnjeg visokopozicioniranog službenika policije D. K. (69), kao i R. K (65) zbog postojanja osnovane sumnje da su počinili krivično djelo pranje novca u produženom trajanju.
- Osim uhapšenih, krivičnom prijavom obuhvaćeni su i S. K.(31), koji se nalazi u Upravi za izvršenje krivičnih sankcija, te D. R. (38) za kojim je od ranije zbog krivičnih djela sa elementima teškog i organizovanog kriminala raspisana međunarodna potjernica - navodi se u saopštenju.
Odlučni su, kako ističu, da u borbi protiv visokorizičnih kriminalnih grupa i suzbijanju krivičnih djela teškog i organizovanog kriminala nastave nesmanjenim intenzitetom.
- Uz naglasak da cijeneći i vodeći se principom neselektivnosti, isti bude primijenjen ne samo u odnosu na one koji su u ranijem periodu bili angažovani u organima za sprovođenje zakona, već i odnosu na one koji su i sad dio kadrovske strukture organa za sprovođenje zakona, a za koje se utvrdi da su svojim nezakonitim postupanjem ušli u zonu kršenja zakona - kazali su iz Uprave policije.
Još jednom su, kako dodaju, pokazali i potvrdili da su spremni da se suprotstave identifikovanim bezbjednosnim izazovima i da Uprava policije nastavlja putem progresa i beskompromisne borbe uz nultu toleranciju na sve oblike nezakonitog ponašanja.

UP o hapšenju bračnog para Koprivica: Nastavljamo sa neselektivnim pristupom u borbi protiv teškog i organizovanog kriminala

U Specijalnom policijskom odjeljenju završeno je saslušanje penzionisanog visokog policijskog funkcionera Duška Koprivice i njegove supruge Radosave, koji su uhapšeni ranije danas u okviru akcije Specijalnog policijskog odjeljenja.
Krivičnom prijavom Specijalnog državnog tužilaštva se njih dvoje, kao i Strahinja Koprivica i Duško Roganović, terete da su "oprali" više od milion eura.
Roganović je zet Duška Koprivice i on je u bjekstvu. Roganović, prema evidenciji bezbjednosnih službi, slovi za viskopozicioniranog člana kavačke kriminalne grupe.
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 56.25%;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DbRDRbL0tovk&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen scrolling="no" allow="accelerometer *; clipboard-write *; encrypted-media *; gyroscope *; picture-in-picture *; web-share *;"></iframe></div></div></div>
Koprivica je prilikom privođenja rekao da će ove namještaljke pobijediti, govoreći "Živjela Crna Gora".
- Teško Crnoj Gori sa novim Salom Joksimovićem - naveo je on.
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 56.25%;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DLYROf4hMbMw&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen scrolling="no" allow="accelerometer *; clipboard-write *; encrypted-media *; gyroscope *; picture-in-picture *; web-share *;"></iframe></div></div></div>
Saslušanje Koprivice završeno je nakon nekih sat. On je na izlasku podigao dva prsta i rekao "Pobijediću".
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 56.25%;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3D-MWSNdRy5Kw&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen scrolling="no" allow="accelerometer *; clipboard-write *; encrypted-media *; gyroscope *; picture-in-picture *; web-share *;"></iframe></div></div></div>
Iz Specijalnog državnog tužilaštva su u saopštenju naveli da je SPO uhapsilo D. K. i R. K, te da su protiv njih dvoje i još dvije osobe - D. R. koji je u bjekstvu i S. K. koji je u pritvoru u drugom krivičnom predmetu - podnijelo krivičnu prijavu zbog postojanja osnova sumnje da su učinili produženo krivično djelo pranje novca u visini od više od milion eura od 2019. do danas.
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 56.25%;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3D1u_K9kc4UvM&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen scrolling="no" allow="accelerometer *; clipboard-write *; encrypted-media *; gyroscope *; picture-in-picture *; web-share *;"></iframe></div></div></div>
&nbsp;- Prije podnošenja krivične prijave i lišenja slobode policija je pretresala stanove i druge prostorije koje koriste prijavljeni, a lišeni slobode će biti sprovedeni specijalnoj tužiteljki radi saslušanja u svojstvu osumnjičenih u zakonskom roku - navodi se u saopštenju.
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 48%; padding-top: 120px;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?app=1&url=https%3A%2F%2Fetv.me%2Fhronika%2Fsdt-trazi-da-se-privremeno-blokira-imovina-strahinji-i-marinku-koprivici&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen></iframe></div></div></div>
Kako smo objavili prije dva dana, pokrenuta je finansijska istraga protiv Strahinje Koprivice u okviru koje će biti provjereno porijeklo njegove imovine i članova njegove porodice.

Uhapšen Duško Koprivica i njegova supruga, SDT ih tereti da su od 2019. "oprali" više od milion eura

U rejonu Čanja i Buljarice angažovan je kanader iz Republike Italije, upućen posredstvom Mehanizma Evropske unije za civilnu zaštitu, radi pomoći crnogorskom sistemu zaštite i spašavanja u gašenju požara.
U prilogu je video intervencije.
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 56.25%;"><iframe src="https://cdn.iframe.ly/api/iframe?url=https%3A%2F%2Fyoutu.be%2F0r94axsGjJo&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen scrolling="no" allow="accelerometer *; clipboard-write *; encrypted-media *; gyroscope *; picture-in-picture *; web-share *;"></iframe></div></div></div>

(VIDEO) Požar iznad Čanja i Buljarice gasi italijanski kanader

Operativni štab Koordinacionog tima za zaštitu i spašavanje biće u stalnom zasjedanju, a Crna Gora će iskoristiti sve raspoložive mehanizme za obezbjeđivanje pomoći u borbi protiv požara, zaključeno je na današnjoj sjednici ovog tijela u Podgorici, kojom je rukovodio premijer Milojko Spajić.
Ministar odbrane Dragan Krapović obavijestio je članove tima da je prilikom prevrtanja cisterne za vodu, angažovane na gašenju požara u rejonu Kuča, život izgubio pripadnik Vojske Crne Gore Dejan Božović, dok je drugi vojnik zadobio teške tjelesne povrede.
Premijer Spajić je izrazio saučešće porodici stradalog vojnika i naglasio da je gubitak ljudskog života nenadoknadiv. Naložio je stalno zasjedanje Operativnog štaba, koji će na svakih 12 sati izvještavati o stanju na terenu i mjerama koje se sprovode.
Ključni zaključci sjednice:
- Iskoristiti svu međunarodnu pomoć dostupnu kroz EU Mehanizam za civilnu zaštitu, NATO i bilateralne sporazume.
- Vlada će Ministarstvu odbrane i MUP-u obezbijediti dodatna sredstva za troškove logistike prilikom prihvata međunarodne pomoći (smještaj, gorivo, oprema).
- Komisija za procjenu šteta od elementarnih nepogoda utvrdiće visinu naknade štete prouzrokovane požarima.
- Opštine koje nisu pogođene požarima treba da upute ljudstvo i materijalne resurse na ispomoć ugroženim područjima.
- Ministarstvu pravde preporučuje se pooštravanje kaznene politike za počinioce krivičnih djela podmetanja požara i izazivanja opšte opasnosti, po ugledu na praksu pojedinih članica EU.
Prema podacima Direktorata za zaštitu i spašavanje, požari su trenutno aktivni u opštinama Podgorica, Bar, Budva, Nikšić, Šavnik i Bijelo Polje. Na području Podgorice gori na lokacijama Piper, Kakaricka gora, Smokovac, Rogami i Doljani.
Požari u Budvi i Baru – na lokacijama Kufin, Buljarica i Čanj – lokalizovani su, a očekuje se da će do kraja dana dejstvovanjem iz vazduha biti u potpunosti ugašeni.
Sva opožarena područja su pod kontrolom, a na terenu se dejstvuje svim raspoloživim sredstvima iz vazduha i sa kopna.

Koordinacioni tim za zaštitu i spašavanje: Operativni štab u stalnom zasjedanju

Usred vatrene stihije koja je zadesila Crnu Goru, ogromnu zahvalnost dugujemo pripadnicima službi spašavanja. Njihov trud i zalaganje su visoko cijenjeni i kao takvi će biti nagrađeni - poručio je premijer Milojko Spajić nakon sjednice Koordinacionog tima za zaštitu i spašavanje.
On je izrazio zahvalnost i Vojsci Crne Gore, istakavši da ona daje maksimalan doprinos na terenu. 
- Nažalost, u ovoj plemenitoj borbi za druge, život je izgubio vojnik Dejan Božović. U svoje i ime Vlade Crne Gore izražavam najdublje saučešće njegovoj porodici - kazao je Spajić, dodajući da će Savjetu za odbranu i bezbjednost predložiti da Božović bude posthumno odlikovan.
Premijer je najavio da će Vlada sačiniti registar štete, a nakon zvaničnih procjena pružiti pomoć građanima čija je imovina stradala u požarima.
U međuvremenu, Crna Gora je uputila hitan poziv za pomoć susjedima, EU i NATO saveznicima. 
- Na terenu je već pomoć iz Hrvatske i Srbije, a potvrđena je i podrška iz Austrije, Italije, Češke, Mađarske i drugih država van EU, poput Ujedinjenih Arapskih Emirata - naveo je Spajić.
On je istakao da će nadležni organi ispitati uzroke požara i da će, tamo gdje se utvrdi ljudski faktor, počinioci biti najstrože kažnjeni. 
- Idemo i korak dalje – izmjenom regulative i kaznenih odredbi jasno ćemo poručiti da u Crnoj Gori nema tolerancije za ovakva djela. Piromani će se suočiti sa drakonskim zatvorskim kaznama - poručio je premijer.
Spajić je zahvalio vatrogascima iz opština gdje nema aktivnih požara na pomoći kolegama u ugroženim područjima, te pozvao i ostale opštine da u što kraćem roku pošalju ljudstvo i mehanizaciju. „Zbog herojstva i patriotizma, svi vatrogasci biće i finansijski nagrađeni“, najavio je on.
Dodao je da su Ministarstvo odbrane i cijela Vlada stavili na raspolaganje sve državne resurse, dok je Ministarstvo finansija zaduženo da obezbijedi sredstva za odgovor na vanrednu situaciju.
- Koordinaciono tijelo zasijedaće svakih 12 sati i dobijati ažurne izvještaje sa terena - zaključio je predsjednik Vlade.

Spajić: Predložiću posthumno odlikovanje vojnika Božovića

Dežurnoj službi Odjeljenja bezbjednosti Bar prijavljeno je danas oko 11:30 časova da je u mjestu Zaljevo došlo do izbijanja požara kojim je zahvaćeno nisko rastinje. Odmah po prijemu prijave, na lice mjesta su upućeni pripadnici Službe zaštite i spašavanja koji su lokalizovali požar, saopšteno je iz Uprave policije.&nbsp;
- U vezi sa navedenim događajem, obaviješten je državni tužilac u Osnovnom državnom tužilaštvu u Baru, po čijem nalogu je izvršen uviđaj na licu mjesta - navode iz Uprave policije.&nbsp;
Na osnovu preduzetih brojnih kriminalističko-operativnih aktivnosti, policijski službenici su, kako je saopšteno, u kratkom roku identifikovali, a potom i pronašli kosovskog državljanina S.L. (38), koji je doveden u prostorije Odjeljenja bezbjednosti Bar radi prikupljanja obavještenja
- S.L. je, kako se sumnja, jutros oko 7 časova otišao u naselje Zaljevo gdje je na zemljanoj podlozi zapalio bakarne kablove čime je izazvao požar na niskom rastinju, koji se ubrzo otrgao kontroli, nakon čega je S.L. pobjegao sa lica mjesta - navode iz Uprave policije.&nbsp;
Dodaju da je po nalogu postupajućeg državnog tužioca, S.L. lišen slobode zbog sumnje da je izvršio krivično djelo izazivanje opšte opasnosti i on će, uz krivičnu prijavu, biti sproveden na dalju nadležnost tužilaštvu.
- Službenici Uprave policije nastavljaju sa preduzimanjem intenzivnih represivnih aktivnosti usmjerenih na identifikaciju i procesuiranje lica odgovornih za ugrožavanje opšte bezbjednosti - &nbsp;navode iz Uprave policije.&nbsp;

Bar: Uhapšen kosovski državljanin, osumnjičen za izazivanje požara

Otkrivanju spomenika ozloglašenom četničkom komandantu Pavlu Đurišiću prekjuče je prisustvovao i Vladimir Janković iz Beograda, član Zemunskog klana, saradnik Vojnobezbjednosne agencije Srbije i Bezbjednosno-informativne agencije, pišu Vijesti pozivajući se na izvore iz bezbjednosnog sektora.
Da je Janković prisustvovao događaju, vidi se i na fotografijama fotoreportera tog lista Borisa Pejovića, koji je u subotu u popodnevnim satima, nakon uklanjanja spomenika, maltretiran, dok je njegov kolega Stevo Vasiljević iz Pobjede fizički napadnut.
Janković je, kako pišu Vijesti pozivajući se na izvore iz bezbjednosnog sektora, porijeklom iz beranskog sela Dapsiće.
Ranjavan je u Budvi 2007. godine, u bašti restorana „Jadranska straža“. Tada su ubijeni ukrajinski državljanin Adalbert Šut i Vladimir Rakočević.
Navodno je Vladimir Janković bio i vođa (Team Leader) za obuku ozloglašene ruske plaćeničke grupe Vagner u Angoli.
Na svojoj Fejsbuk stranici objavio je veliki broj fotografija pravoslavnih crkava i manastira koje je obilazio po svijetu i Crnoj Gori, među kojima su i fotografije s pokojnim mitropolitom Amfilohijem, kao i njegovim nasljednikom Joanikijem, zatim sa tivatskim parohom Mijajlom Backovićem, sveštenikom Jovanom Plamencem kod crkve na Rumiji...
Jankovića, koji se prethodno prezivao Ćorac, je u objavi na Fejsbuku pomenuo i Slavko Perošević, jedan od vođa blokada puta koje je u Šavniku organizovala lokalna opozicija. Perošević se juče pohvalio da je poslije 84 godine postao „prvi četnički vojvoda koji je položio zakletvu“ u Crnoj Gori.
- Zakletvu sam položio pred mitropolitom Metodijem i sveštenstvom, kao i pred četničkim vojvodama Miletom Pavićevićem Čičom, Stankom Magudom, Gigom Božovićem, Slavkom Labovićem i Ćorcem... - napisao je Perošević koji je bio jedan od učesnika prosrpskog protesta u Nikšiću 13. jula 2022. godine, na kojem je došlo do nasilnih incidenata.

Saradnik BIA prisustvovao otkrivanju spomenika Đurišiću

Povampirene velikosrpske i četničke falange nemaju problem sa razumom i logikom. Razuma kod njih manjka od samog starta, jer da se javlja makar u česticama, ne bi danas novočetnici jednako voleli saradnike nacista (četnike, JVuO) i potomke dela onih koji su nacizmu stali nogom za vrat (Ruse, odnosno Putina).&nbsp;
Na logici tek padaju. Tvrde da su poštovaoci "prvog gerilskog antifašističkog pokreta u Evropi", misleći na formacije Draže Mihailovića. I dok su Mihailovićeve četničke formacije imale bar neke dve istorijski potvrđene bitke protiv nacista, pre nego što su postale njihova verna pomoćna vojska i koljači civila, današnji simpatizeri pokreta DM ne vide contradictio in adjecto čak ni u činjenici da sebe nazivaju antifašističkim pokretom, a podižu spomenik fašisti koga je odlikovao Adolf Hitler.
Ta bi zbrka u glavama pojedinaca bila lako rešiva na nivou Toponica ili Kovin u Srbiji, odnosno Dobrota u Crnoj Gori, da nosioci političke vlasti u ove dve države ne igraju "stiskavac" upravo s baštinicima tih retrogradnih ideja. Trljkajući se znojavim telima s dlakavim četništvom u ritmu "drma mi se na šubari cveće", političari u stvari plešu s najprimitivnijim i najzaostalijim, shodno tome i najkrvoločnijim, delom biračkog tela.&nbsp;
Tim trulim kompromisom trenutno obezbeđuju sebi glasove, ali istovremeno guraju obe države u živi pesak velikosrpskog šovinizma, iz koga se u ranijim, ne tako davnim prilikama, izlazilo teškom mukom i uz velike žrtve. I kako sada vidimo - samo privremeno.
No, pisali smo već o minornom intelektualnom i moralnom kapacitetu ljudi koji su se, u tranzicionom periodu i usled prirodnog nezadovoljstva nedovoljnim napretkom dvaju država pod demokratskim vlastima, dočepali političke vlasti. Njihov je učinak - u Srbiji od 2012, a u Crnoj Gori od 2020. - merljiv vekovima: države su civilizacijski i ekonomski vratili u XVIII, a građane mentalno i logički u XIII vek.
Danas ćemo se pozabaviti njihovim drugim trulim kompromisom, erotski vrućim plesom s organizacijom koja je poslednjih godina pedantno očistila svoje redove od svih progresivnih, slobodnomislećih i zdravorazumskih ljudi. Onom koja upravo ovih dana u Beogradu završava javni inkvizitorski obračun s poslednjom dvojicom teologa koji su se usudili da je kritikuju: s Vukašinom Milićevićem i Blagojem Pantelićem. Dakle, pozabavićemo se organizacijom koja sebe naziva "Srpska pravoslavna crkva", dočim je u međucrkvenoj komunikaciji to Crkva Srbije.
Iako je već od početka devedesetih SPC korisno poslužila balkanskom kasapinu Slobodanu Miloševiću u nastojanju da ratom i etničkim čišćenjem zadrži "sve Srbe u jednoj državi", ta je crkva tek od demokratskih promena 2000. godine postala zaista država u državi. Ne samo da ne plaća nikakav porez na svoju razgranatu privrednu delatnost, nego država pokriva doprinose sveštenika za penziono i zdravstveno osiguranje. Najzad, malo-malo Vlada opredeli neka sredstva za gradnju ili renoviranje hramova, izdaju se i obavezne doplatne poštanske markice, a stižu i bogate donacije iz inostranstva, najviše od ruske države i crkve.
<h2>ĆAR ZA VAJDU</h2>
Kako neki čitalac ovakvog pisanja uvek kaže ono čuveno "da, ali", da ga predupredimo: slične privilegije u Srbiji imaju i ostale verske zajednice. Ipak, slika davanja i uticaja biće potpuna tek kada kažemo da se po popisu 2022. u Srbiji čak 81,1 odsto građana izjasnilo kao pravoslavac, dok sve ostale verske zajednice i ateisti i agnostici zajedno čine preostalih 18,9 procenata.&nbsp;
Doduše, u praksi, većina deklarativnih vernika ne ponaša se kao vernik, pa crkve zvrje prazne. SPC zato od ideje da živi od parohijala, a ne od državnih davanja i oprosta troškova, beži kao đavo od krsta. I tu da bacimo dodatno svetlo podsećanjem na činjenicu da je u deset godina koje su prethodile tom popisu, u Srbiji izgrađeno oko hiljadu crkava, i samo 13 škola.
Dakle, davanjima pravoslavnoj crkvi, političari obezbeđuju njenu podršku, a s obzirom na razgranatost crkvenog sistema i veliki uticaj u narodu, to je možda i investicija s najbržim povratom u poslovnom okruženju. Iako je Ustavom crkva odvojena od države, normalizuje se neformalni političko-crkveni brak iz interesa, i tako sveštenstvo podržava galantnost trenutne vladajuće političke opcije, podržavajući njenu politiku.
U praksi, bar u Srbiji, popovi SPC postali su vrhovni autoritet za sve. Od abortusa do dogmatizovanog Kosova, od vaspitanja dece do nacionalnih pitanja koja su, od 2012. posebno, izgrađena na velikosrpskom šovinizmu i težnji za hegemonijom. Iako bi državne institucije morale da budu laičke, svaki državni organ ili opština imaju slavu, vojska se koristi u verskim ceremonijama, vreme se meri po verskom kalendaru, politički funkcioneri pokazuju svoju religioznost u svakoj situaciji, nema manifestacije kojoj vrh crkve nije gost, a redovno se ide kod patrijarha po duhovni savet.&nbsp;
U Crnoj Gori, opet, svedoci smo posebnog apsurda. Crkva koja zvanično ne priznaje postojanje čitavog jednog naroda (što sadrži i elemente krivičnog dela), koja teritoriju Crne Gore tretira kao teritoriju Srbije, aktivno učestvuje u političkom životu, "komanduje" političkim strankama i njihovim liderima, javno demonstrirajući prezir prema svakom obliku državne vlasti i državnim simbolima Crne Gore. Nema bolje ilustracije za to od odnosa Ljubiše Ostojića - Metodija prema podizanju spomenika ratnom zločincu i saradniku okupatora, kojom je prilikom intonirana i himna strane države, Srbije. Tim stavom, on nije samo bacio pod noge i hrišćanstvo i moral, on je bacio pod noge državu, i tu, u stvari, dolazimo do suštine problema.
Ne postoji, niti u modernom demokratskom društvu sme da postoji, verska ili bilo kakva druga organizacija, koja je "starija" od države. Ne po godini osnivanja, koja je nebitna, već po statusu. Ono šta je ključno je da je država po svojoj suštini zajednica svih njenih građana, dok je crkva - kao i svaka druga uža organizacija (udruženje, klub, savez...) - zajednica tek jednog dela stanovnika države. I u tom je smislu država "starija": zakoni države (moraju da) se primenjuju (i) na crkve i na vernike, crkveni "zakoni" važe samo interno, za one koji su "članovi" crkve i time njene "zakone" prihvataju.
Ne postoji, i ne sme da postoji, nekakav "temeljni ugovor" ili bilo kakav drugi akt ili dokument, koji pripadnicima jedne organizacije (verske, ili bilo koje druge), daje veća prava i manje obaveza nego ostalim građanima. Odnosno, ako tako šta postoji, Ustavni sud mora da reaguje i obezbedi jednakost svih pred Ustavom.
<h2>ISKAČE OSIGURAČ</h2>
Naravno, treba imati u vidu i činjenicu da su svojim ustavima i Srbija i Crna Gora definisane kao sekularne, odnosno, da je crkva odvojena od države. Otuda je u obe zemlje nedopustivo - a da je demokratske i parlamentarne svesti bilo bi i politički kažnjivo - svako koketiranje političara sa religijskom (ili najzad i bilo kojom drugom) organizacijom, kojim se jedan deo društva favorizuje. Jer, političar - posebno onaj na vlasti - obavlja funkciju od javnog interesa i predstavlja i zastupa jednako sve građane, a ne samo svoje simpatizere i ne samo vernike "svoje" crkve. Vera je, kao i kod svakog drugog građanina, njegova privatna, intimna stvar. I ona, u stvari, ostaje na vratima verskog hrama i privatnog doma.
Treba li, najzad, uopšte naglašavati da religijska pravila dotiču samo vernike i da ni u kom obliku i ni na koji način ne smeju da postanu uobičajena za celo društvo, a nekmoli opšteobavezna? Treba li pominjati da crkvi nije mesto u politici, ni u kom obliku ili formi?
Srbija i Crna Gora, na žalost, prečesto i previše se manifestuju kao prepolitička društva. Lično konjukturno i opšte moderno u ove dve države su izgleda uobičajeni motivi delovanja. Interes države i nacije je uvek u senci lukrativnog. Kako se svojevremeno pohrlilo u kom-partiju zarad vajde, sada se trči u religiju zbog ćara. Vera i versko se potežu u cilju jačanja nacionalizma i pravdanja nepočinstava koja se rade, ili tek planiraju.
Pravo verništvo i "snaga vere" u obe države bi se lako izmerili ukidanjem državnih sredstava verskim organizacijama (sem za verske objekte pod zaštitom države, kad važe posebna pravila) i uvođenjem parohijala. Što će reći: ako si član crkve, to članstvo moraš da platiš; koliko članova, toliki je i crkveni guber.&nbsp;
Do tog momenta je, međutim, još dalek put. Na njemu se crkva pruža onoliko koliko joj politika, vođena sopstvenim sebičnim ili na drugom mestu isplaniranim interesima, dopušta. Nekad uspe da "ukoči", svesna sopstvenih religijskih i moralnih normi, ali u poslednje vreme sve češće "iskače osigurač". A to onda nije samo unutarcrkveno pitanje, to je pitanje dalekosežnih i krupnih posledica.
Crkva mora da se vrati u pravni poredak i u okvire suštine sopstvenog postojanja. Ako to nije moguće, zabrana delovanja - bar tamo gde nije u matičnoj državi, plus ispitivanje poslovanja, odgovornost za narušavanje zakonom zaštićenih verskih objekata, pa čak i krivično gonjenje crkvenih velikodostojnika, uprkos odredbama nekakvih ugovora, uopšte nisu nerealna opcija.

Vrele igre pod mantijom

Pamflet istorijskog revizionizma, poluistina, prećutkivanja, propagandnog falsifikovanja, u formatu dokumentarnog filma o 13. julu, kojim se normalizuje velikosrpska mitologija, osvanuo je sredinom jula na Jutjub kanalu prosrpske Demokratske narodne partije (DNP), a premijerno je prikazan na Adria Televiziji.
Neskriveni i ključni cilj lažnih istorijskih konstrukcija u ovom uratku jesu otvorena delegitimizacija crnogorske borbe za obnovu državnosti, osporavanje autentičnosti antifašističkog ustanka iz 1941. godine, ali i da se zatomi istina o okupaciji Crne Gore 1918. godine Podgoričkom skupštinom i nametne narativ da su Crnogorci zapravo Srbi koji treba da se vrate sebi.
<h2>TAJNI PODACI O AUTORSTVU</h2>
Transparentnih podataka o režiji, produkciji i autorstvu nema, ali je mnogo toga jasno - a prije svega da je film u javnost plasiran u jeku sve intenzivnije revizije istorije u Crnoj Gori i dok politička vladajuća struja koristi svaki mogući alat - od institucionalne moći do medijske propagande - kako bi poništila crnogorski istorijski i identitetski kontinuitet.
Film od samog početka ne krije da ima političko-revizionističku agendu pošto naratorka u prvim minutima govori o tome da „Crna Gora ima dvije zastave, himne, dva imena, dva pravca ali i dvije istorije“ - tako otvoreno afirmišući „istoriju“ napisanu iz velikosrpskog ugla.
To nije samo ulazna tačka u pokušaj da se gledaoci ubijede da su „dvije istorije“ ravnopravne - da se ne radi o sukobu činjenica i političkoj propagandi, nego i priznanje da autori filma, ko god oni bili, ne prihvataju zvaničnu, međunarodno priznatu i utemeljenu istoriju Crne Gore.
<h2>KLJUČNA ZAMJENA TEZA</h2>
Tako se, pored ostalog, italijanska okupacija iz 1941. godine koristi kao zgodan izgovor da se prikriju mnogo dublji i trajniji ožiljci - poput onih iz 1918. kada je Crna Gora anektirana, a Karađorđevićima omogućeno da pod maskom „volje srpskog naroda“ sebi pripoje novu teritoriju - da bi Srbija, proširena Crnom Gorom i Makedonijom, tvorila kraljevinu tri naroda - Srba, Hrvata i Slovenaca.
Tada su srpski agenti poslati u Podgoricu, proglašeni „velikom narodnom skupštinom“ i, uz prismotru srpske žandarmerije, izglasali brisanje države Crne Gore - odnosno rezoluciju koju je srpska vlast napisala na Krfu, a kojom se okupacija Crne Gore prihvata proglašenjem pripojenja Srbiji.
U tom trenutku je postojala redovna crnogorska narodna skupština, i to po tadašnjem ustavu jedina koja je mogla raspolagati sudbinom ove države, ali desilo se što se desilo.
Uslijedio je Božićni ustanak, spaljivanje hiljada crnogorskih domova, progon komita, ubijanje onih koji su bili vjerni crnogorstvu i državnoj slobodi. Dvadesetak godina kasnije, a pošto je narod bio za to da zajednica bude organizovana tako da sve zemlje budu slobodne i ravnopravne - a što su srpski politčari odbijali, desio se Petrovdanski sabor na kojem su federalisti, na čelu sa Sekulom Drljevićem, uz Italijane proglasili nezavisnost.
No, ovako posloženih fakata u DNP-ovom i Adrijinom uratku nema. Oni, bez bilo kakvog detaljisanja, konstatuju da je u tom periodu Crna Gora bila dio Zetske banovine, što prati i dalje navođenje da je parola crnogorskih komunista bila „srpstvo, slovenstvo, sloboda“ ili, kako naratorka kaže: „tadašnje rukovodstvo crnogorskih komunista je sebe i te kako smatralo Srbima. Čak i oni koji su se nacionalno izjašnjavali kao Crnogorci nijesu na srpstvo gledali kao na nešto što je strano, nametnuto ili neprijateljsko“.
Sve to vodi do njihove suštine - tvrdnje da je „ustanak 13. jula 1941. bio borba za zajedničku jugoslovensku državu“, odnosno, po njihovom poimanju, za crnogorsko zajedništvo sa Srbijom, a da je deklaracija donijeta 12. jula bila težnja ka separatizmu koja je idućeg dana dobila odgovor.
Ovo je ključna zamjena teza jer je ustanak 13. jula, prije svega, bio antifašistička odbrana dostojanastva naroda koji nije zaboravio ni Podgoričku skupštinu, niti prihvatio ideju da mu se ponovo o sudbini odlučuje „odozgo“. Crna Gora se borila za slobodu - od fašizma i hegemonije, zato je jasno da se plasiranjem narativa o trinaestojulskom ustanku kroz prizmu „jugoslovenskog patriotizma“, a ne i crnogorskog otpora dugotrajnoj fašisitčkoj manipulaciji identitetom, pokušava zbrisati srpska prljava uloga okupatora, a samim tim i crnogorski subjektivitet u Trinaestojulskom ustanku.
<h2>POKUŠAJ DEMONIZACIJE SUPROTSTAVLJANJA SRPSKOJ HEGEMONIJI</h2>
Dodatno, karakterisanjem deklaracije koja je donijeta 12. jula „težnjom ka separatizmu“ između redova se opasno implicira da je svaki zahtjev za crnogorskom nezavisnošću sam po sebi fašistički, a ta teza im služi i za diskreditaciju savremenih crnogorskih državotvornih ideja.
Pored toga, Sekula Drljević, politički lider crnogorskih federalista i separatista koji je isprva svoje djelovanje bazirao na protivljenju srpskoj aneksiji Crne Gore 1918. godine, u filmu se poredi sa Antom Pavelićem - vođom ustaškog pokreta koji je predvodio genocidni režim NDH koji je odgovoran za smrt stotine hiljada ljudi - i to uz tvrdnju da je bio zamišljen kao crnogorski pandan ustaškom poglavniku, tj. da je Crna Gora 1941. trebalo da bude fašistički protektorat sličan NDH.
Kolaboracija Drljevića sa fašistima ostaje fakat - ali se on u ovom filmu demonizuje kao ustaški pandan - iako nikad nije imao oružane snage, niti sprovodio represiju nad bilo kakvim civilima - dok su, sa druge strane, mnogi četnički komandati, poput Pavla Đurišića i Draže Mihailovića, sarađivali sa Italijanima i nacistima - i to ništa manje - nego mnogo više.
Samim tim je jasno da je Drljević, koliko god bio sporan, tvorcima ovog filma poslužio isključivo da bi zalaganje za crnogorsku državnost prikazali kao oličenje fašizma - što im onda i omogućava pravdanje narativa u kojem je jedino čista opcija prosrpska - a sve drugo izdajničko. Zato njegovo poređenje sa Pavelićem služi samo kao alat za brisanje legitimiteta crnogorskih političkih pokreta koji su se suprotstavili srpskoj hegemoniji.
Svime time se pokušava zatvoriti prostor za bilo kakvu diskusiju o crnogorskoj državnosti - jer ako je svaka priča o nezavisnosti fašizam - onda je, valjda, jedina antifašistička opcija ostanak u velikosrpskoj dimenziji.
<h2>,,PRANJE“ ČETNIČKOG POKRETA&nbsp;</h2>
Iako su saradnja četničkog vođe Draže Mihailovića sa okupatorskim silama i masovni zločini nad civilima koji su se suprotstavljali kolaboraciji neupitni, nepobitni i jasni, u filmu se pokušalo ,,pranje” četničke biografije, predstavljajući kolaboraciju četnika Pavla Đurišića sa Italijanima kao - „reakciju na komunističke zločine“.
Tako naratorka kaže da su komunistički zločini „prouzrokovali odluku četnika da sklope ratni sporazum sa Italijanima - sa ciljem uništenja komunista“. Koji su to zločini komunista 1941. godine natjerali četnike na kolaboraciju sa fašistima Pircija Birolija - nije objašnjeno. Očito jer nije se mogla isfabrikovati ,,nova istorija”.&nbsp;
A kako to u propagandnim uratcima obično i biva, jedan narativ temelj je za drugi - pravdanje četnika brzo vodi i do rusofilije koja se silu na sramotu predstavlja kao oličenje crnogorskog mentaliteta.
- Važan faktor motivacije među borcima NOB-a, naročito Crnogorcima, bila je privrženost Moskvi koja je, sem iz ideoloških razloga, proisticala iz tradicionalnih i ratničkih spona prethodnih stoljeća. Još od 18. vijeka osnovni elementi crnogorske državnosti obrazovanja i duhovnosti uživali su jedinu podršku u Rusiji. Poznata krilatica „sa Lovćena kliče vila, oj Rusijo majko mila“ bila je dio mentaliteta mladih partizana. Ne treba da nas čudi što je samo u Crnoj Gori ustaljeni partizanski pozdrav „smrt fašizmu sloboda narodu“ dijelom zamijenjen sa „crvena armija je s nama pobjeda je naša“ - navodi naratorka, dramatično falsifikujući istoriju, sve radi predstavljanja Crnogoraca kao „pravoslavnog“ kulturnog i ideološkog svijeta koji prirodno gravitira ka Srbiji i Rusiji.&nbsp;
Time su u ovom filmu zanemareni i zbrisani svi temelji crnogorskog građanskog i sekularnog identiteta, a trenutno stanje u državi i neophodni otpor srpsko-ruskom uticaju između redova upakovani u izdaju sopstvenog karaktera.&nbsp;
<h2>„DRUGOSRBIJANCI“ I „MONTENEGRINI“</h2>
Ne čudi što je jedan od sagovornika u ovom uratku, pored predstavnika Istorijskog instituta i Milana Kneževića i srpski istoričar, profesor Filozofskog fakulteta u Beogradu i jedan od ideologa velikosrpskog projekta, Čedomir Antić, koji docira o tome kako u Crnoj Gori „nema drugosrbijanaca“.
- Svi drugosrbijanci su postali montenegrini. To je vrlo zanimljivo i govori da je to jedinstvena zemlja. Bila je srpska, danas više nije. Toliko su netolerantni ti ljudi da ne priznaju srpstvo - govori Antić.
Nijesu anonimni autori ovog filma ni prvi ni jedini koji su pokušali lansirati tezu o tome da je crnogorski identitet tvorevina nekadašnjeg komunističkog vođe Milovana Đilasa.&nbsp;
- U jugoslovenskoj javnosti toga vremena nerijetko je bilo zastupljeno stanovište o Đilasu kao tvorcu crnogorske nacije - neki će reći jedne izrazito anti-srpske pojave i dezintegrativnog faktora u odnosu na srpski nacionalni korpus. Sa današnjeg aspekta, postavlja se pitanje da li je to baš tako. Đilasovo nacionalno opredjeljenje bilo je u većem dijelu života nesumnjivo srpsko. O tome govore njegova centralna literalna djela - navodi naratorka.
Na to se nadovezuje Antić koji ističe da „vidimo da je on drugosrbijanac“, te da je „to srpstvo kod njega jako relativno“.
- Zvaničan stav Komunističke partije Jugoslavije prema crnogorskoj naciji nije bio još uvijek jasno i u potpunosti definisan. Crnogorsku naciju je trebalo, po stavu Komunističke partije Jugoslavije, u perodu pred izbijanje rata tek definisati i naučno objasniti. Iz tog razloga je to pitanje ostavljeno za poslije rata. A onda je ponuđeno najviđenijem Crnogorcu među komunistima da ga definiše i na neki način postavi kao model za novu naciju u novoj državi. Ta ličnost bio je Milovan Đilas...Iskustvo ovog rata govori da crnogorski narod, ne samo što je ustao protiv okupatora, nego je pošao i protiv onih struja koje su htjele da ga odvoje od Srba - govori naratorka.
Suština svih ovih navoda je ista: ubijediti Crnogorce da su zapravo Srbi - a kako to uvjerljivije učiniti nego reći da je upravo „tvorac nacije“ u biti Srbin - koji se samo radi partijskih interesa zalagao za crnogorstvo.
<h2>REHABILITACIJA DEVEDESETIH</h2>
Tokom cijelog filma konstanta je nametanje narativa da su crnogorska nacija i državnost produkt manipulacija i zavjere protiv srpstva - uz osporavanje svakog procesa koji je vodio do emancipacije naše države.&nbsp;
Tako Antić riječima da je „dugoročno pobijedila „nidologija“ koja je imala veliku sreću i u jugoslovenskoj državi učinila sve da odvoji Srbiju od Crne Gore“ samo učvršćuje korijene ratnih devedesetih - čiji krici, kroz pritiske i pokušaje podrivanja suverenosti - što iznutra - to i spolja, i danas odjekuju Crnom Gorom.
Dokaz za to je i tvrdnja da je uplivom hrvatskog nacionalizma u vrh crnogorskog dijela KP u potpunosti je narušen „revolucionarni moral čiji su nosioci bili upravo srpski komunisti“.&nbsp;
I više je nego jasno da se radi o grubom pokušaju kriminalizacije crnogorske državnosti i to kroz rehabilitaciju velikosrpske hegemonije čija je suština uvijek bila, i danas jeste, teza da su svi drugi identiteti na ovim prostorima devijantni, nepostojeći – odnosno izdajnički.
<h2>VELIČANJE AB REVOLUCIJE</h2>
U nastavku filma autori su se dotakli Antibirokratske revolucije nazivajući je „savršenim primjerom sadejstva između crnogorstva i srpstva“ - kao da nije riječ o politički dirigovanom puču tadašnjeg režima Slobodana Miloševića kojim je u Crnoj Gori instalirano njemu odano rukovodstvo radi namjere da kontroliše Predsjedništvo SFRJ - a što se nije moglo bez podrške zvanične Crne Gore.
No, ni ovo nije ništa novo, niti čudi, kada se uzme u obzir da je upravo DNP bio jedan od nosioca nastavka kontrarevolucije - odnosno litija 2020. godine. Obje kontrarevolucije su osmišljene i koordinisane iz Beograda, a nacionalizam i navodna ugroženost crkve iskorišteni za vraćanje Crne Gore u velikosrpski kolosjek i ostvarenje njihovih interesa.&nbsp;
Obje su, u konačnom, imale razarajući efekat po crnogorsko društvo i demokratski razvoj.
<h2>VOZ I ŠINE</h2>
Završni dio filma kulminira otvorenim poricanjem i omalovažavanjem savremene državnosti Crne Gore i referendumske volje.
- Riječi i nedjela Štedimlije i Drljevića referendumski su nadglasale borbu naših predaka koji su živote dali boreći se protiv tekovina 12. jula. Iako je 13. jul i danas Dan državnosti Crne Gore - on je nažalost samo broj na zidnom kalendaru, odmah pored slavske ikone kod onih koji je još uvijek imaju. Nerijetko u narodnoj skupštini i u javnosti možemo da čujemo kako se mnogi pozivaju na narodno-oslobodilačku borbu, istrajavanje na himni koja predstavlja ništa drugo do plagijat ratnog zločinca Sekule Drljevića. Priča o precima koji su se borili za slobodu trebalo bi da nam daju danas zajednički put i pravac kojim treba da idemo - navodi naratorka u završnom dijelu.
Nastavlja dociranjem o odnosu crnogorstva i srpstva.&nbsp;
- U našoj državi se najbolje oslikava kroz metaforu kolosjeka: jedno bez drugog ne može da funkcioniše, odnosno voz ne može da nastavi dalje. Potreban je balans jer zabluda je da vlak može zamijeniti voz i da je povijest važnija od istorije. Moramo biti svjesni riječi naših predaka, ne smijemo doživjeti sudbinu Kajina i Avelja, jer braća su braća čak i kada se posvađaju jer ako se odreknemo prošlosti nećemo imati ni budućnost - govori naratorka.
Ova metafora ne znači nikakvo „pomirenje“ niti simboliše bratstvo - već podređenost. Voz predstavlja Crrnu Goru - koja, prema njihovom poimanju, ne može ići bez šina - odnosno Srbije.
Tako je napravljen puni krug: u samoj završnici je potvrđeno da je glavna vodilja ovog uratka upravo nastavak diskursa i velikodržavnih pretenzija koje su 1918, ali i devedesetih započele oružjem, a u 21. vijeku nastavljene sofisticiranijim sredstvima - prije svega institucionalnom revizijom istorije.

DNP i Adria TV revizionistički dokumentarni film o 13. julu iskoristili da još jednom nametnu narativ da su Crnogorci Srbi koji treba da se vrate sebi

Javnost s pravom pita: zašto lider GP URA Dritan Abazović nije u petak bio u Beranama? Gdje je nestao čovjek koji je, kao premijer 2022. godine, svojim potpisom na Temeljni ugovor predao dio državnog suvereniteta Crkvi Srbije? Zašto nije bio prisutan da svjedoči posljedicama tog, po mnogima, izdajničkog čina? Zašto nije bio rame uz rame sa onima koji su u objektu Crkve Srbije slavili lik ratnog zločinca i četničkog komandanta Pavla Đurišića? Zar nije prirodno da se pojavi tamo gdje se njegovo djelo slavi – i to s aplauzima? Jer upravo je on – Dritan Abazović – omogućio ovakve scene. Scene u kojima se u crkve unose kipovi zločinaca, a država Crna Gora ne smije ni da pisne bez “blagoslova” Crkve Srbije. Sve to stoji kao posljedica potpisanog Temeljnog ugovora – dokumenta koji je, u tajnosti, bez javne rasprave, bez parlamentarne procedure, dogovoren s Porfirijem i Srbijom i potpisan u Vili Gorica, 3. avgusta 2022. godine. Tako se ne potpisuje ugovor u ime jedne suverene države. Tako se sklapa pakt u korist druge. Čudi što nije Abazović iskoristio priliku da ga – kako je najavljivao velikosrpski ideolog Matija Bećković – srpska omladina nosi na rukama. Podsjetimo se: - Kad bi Dritan Abazović sjutra stigao u Beograd, nosila bi ga srpska omladina na rukama - izjavio je Bećković nakon izbora 2020. Gdje su sada ti “mladi nosioci”? Gdje su srpski aplauzi za “najbolju investiciju velikosrpske politike” u Crnoj Gori? Tu su bili, spremni, ali Abazovića nije bilo. A bilo je za očekivati da Abazović bude među onima koji su slavili – jer on je omogućio sve: i kip zločinca, i crkvenu moć, i državnu nemoć. Omogućio je da se crkveni hramovi koriste kao političke tvrđave, a oltari kao pozornice za reviziju istorije. Možda je trebalo da bude tamo – da ga dočekaju “prepodobni” vjernici, spremni da mu zapjevaju, uz himnu Srbije. Jer da nije bilo njegovog potpisa – ništa od ovoga ne bi bilo moguće. Da, Dritan Abazović je potpisao Temeljni ugovor sa Crkvom Srbije – u ime Crne Gore, a bez Crne Gore. Ignorišući pravna upozorenja, protivljenje stručnjaka, akademske zajednice, NVO sektora, političara… Potpisao je ono što nijedan premijer jedne suverene države sebi ne bi smio dozvoliti. Zato pitamo: ako nije imao problem da potpiše, zašto ima problem da se pojavi? Slavili bi ga. Imaju i razloga.  <figure> <img src="https://publisher-publish.s3.eu-central-1.amazonaws.com/pb-etv/swp/8p72gy/media/20250808090832_0948673d748876542c9af02a2e055b3b9a4997af5d6306faba16fdc81d811951.jpg" data-media-id="editor_0" data-image-id="20250808090832_0948673d748876542c9af02a2e055b3b9a4997af5d6306faba16fdc81d811951" data-rendition-name="original" width="1118" height="745" loading="lazy" alt="Metodije drži liturgiju Pavle Đurišić"> </figure>

Tag: dusko-koprivica